[ad_1]

بهای نفت خام روز سه‌شنبه به پایین‌ترین قیمت در یک سال اخیر رسید، هر چند قیمت‌ها روز چهارشنبه اندکی بهبود یافت اما این پرسش مهم را ایجاد کرد که آیا سیاست کاهش تولید سازمان کشورهای صادرکننده نفت، اوپک و روسیه برای بازگرداندن ثبات به بازار نفت کافی است؟

دن ابرهارت تحلیلگر نفتی فوربس انرژی اعتقاد دارد که پاسخ یک «نه غیرقطعی» است. پاسخ مسکوت و نارسای بازار به کاهش ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه‌ای نفت که روز ۷ دسامبر به دست آمده، گویای تمام چیزهایی است که باید بدانیم.

قیمت شاخص نفت جهانی، برنت به سختی خود را بالای مرز ۶۰ دلار در هر بشکه حفظ می‌کند و در همین حال، نفت خام امریکا نیز در محدوده ۵۱ دلار دست و پا می‌زند. معامله‌گران نفت می‌دانند که میزان کاهش از سطح لازم برای متوازن ساختن بازار آن‌هم با شرایط حاکم در سال ۲۰۱۹ کافی نخواهد بود. از همین رو هم هیچ انتظاری مبنی بر بازگشت سریع یا مانای قیمت‌ها به سطوح پیشین مطرح نمی‌شود.

همانطور که پیش از‌ نشست اوپک نیز نگارنده این سطور متذکر شده بود، کارتل نفتی کهنه‌کار در وضعیت شکست‌- ممنوع قرار دارد. بازار پیش از اینکه اعضای اوپک در وین گردهم آیند، خود را برای تاثیر کاهش روزانه ۱ تا ۱ میلیون ۳۰۰ هزار بشکه‌ای نفت را آمده کرده بود و از همین‌رو هر مقدار کمتر از میزان مورد انتظار برای اوپک یک شکست به حساب می‌آمد. در روزهای گذشته هم استراتژی بازار، راهبرد آشنای «خرید شایعه و فروش خبر» بوده است؛ به این معنا که قیمت در بازار در پاسخ به شایعات تغییر می‌کرده تا آن زمان که خبرهای واقعی منتشر شوند.

با این وجود، تحلیل‌گران همزمان با موشکافی اخبار واصله و سازوکار توافق اوپک، دریافته‌اند که بهترین کار ممکن موج‌سواری بر شایعات است. من عقیده دارم که کارتل نفتی باید در بهار سال آتی برای ایجاد توازن در بازار نفت و جلوگیری از سقوط قیمت‌ها دست به اقدام بزند، آن‌هم پیش از آنکه توافق روز سی‌ام ژوئن منقضی شود.

حال اما، باید ببینیم که توافق اوپک در واقع به چه چیزی دست یافته است. البته، اینکه تا چه میزان کف قیمت تعبیه شده توسط سیاست سازمان کشورهای صادرکننده نفت و متحدانش «قرص و محکم» است به نحوه اجرا، زمان‌بندی و اعمال قرارداد باز می‌گردد. در اینجا، دلایل مهمی برای نگرانی مطرح می‌شود.

بیشتر بخوانید :  تصمیمات نادرست عامل گرانی تخم‌مرغ شد

روسیه، بزرگ‌ترین تولیدکننده غیر اوپک نفت خام که با این سازمان روابط نزدیکی ایجاد کرده، موافقت خود را برای کاهش حدود ۲۳۰ هزار بشکه در روز اعلام کرده است اما در عین حال گفته که اعمال این سیاست به دلایل فصلی (نزدیک بودن فصل سرد و حاکم شدن شرایط خاص بر میادین غرب سیبری) زمان‌بر خواهد بود. روسیه در همان سال ۲۰۱۷ و زمانی که برای نخستین‌بار با اوپک طرح کاهش تولید را اجرا کرد، برای کاهش تولید به میزان ۳۰۰ هزار بشکه نفت، کند عمل کرد و چندین ماه طول کشدی تا مسکو توانست به ۱۰۰ درصد سهمیه خود عمل کند. از آنجا که مدت زمان اعتبار سند جاری توافق تنها ۶ ماه است، بعید به مظر می‌رسد که روسیه تا انتهای این دوره به تعهدات خود عمل کند؛ به‌خصوص آنکه شرکت‌های نفتی روسی نسبت به نقش اوپک در به باد دادن نقشه‌های رشد آنها هیچ حس خوبی ندارند.

عربستان سعودی بار دیگر بار بیشترین کاهش تولید را در میان کشورهای عضو اوپک بر دوش می‌کشد و از همین رو هم بیشترین توجه بازار به این کشور معطوف است. با این وجود، تحرکات این کشور نفت‌خیز می‌تواند به آشفتگی بازار نیز دست بزند. در ماه نوامبر تولید نفت روزانه عربستان به ۱۱ میلیون و ۱۰۰ هزار بشکه در روز رسید اما حال ریاض به دنبال کاهش این میزان تولید به سطح۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه در روز است. اما این پایان کار نیست. عربستان می‌خواهد همین میزان تولید را در ژانویه به ۱۰ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در روز برساند تا «میزان تعهد خود را به توافق اوپک نشان دهد».

با وجود این، عربستان هنوز نسبت به آماده نگه داشتن ظرفیت خود برای تولید ۱۲ میلیون بشکه در روز در کوتاه‌مدت نیز تعهد دارد چرا که این ظرفیت مازاد برای جبران کاهش تولید ایران بعد از پایان یافتن مدت معافیت واشنگتن به مشتریان نفتی تهران در سال آتی، به‌شدت لازم خواهد بود. خوانش این پیام‌های متضاد برای بازار کار آسانی نیست.

از طرفی هم معامله‌گران نفت فراموش نمی‌کنند که در بحث سیاست نفت، عربستان گوش به فرمان رییس‌جمهور امریکاست. به‌عبارتی، حمایت سفت‌و‌سخت ریاض از تحریم رقیب منطقه‌ای خود، ایران، در کنار حمایت دونالد ترامپ از کادر رهبری سعودی آن‌هم پس از قتل جمال خاشقجی، به این معناست که رییس‌جمهور ایالات‌متحده نفوذ بسیار زیادی بر سیاست‌گذاری نفتی در ریاض دارد. این بدان معنا نیست که غول تولید اوپک در تصمیمات خود، منافعش را در نظر نگیرد. اما با این وجود، بعید است که این کشور بدون در نظر گرفتن دیدگاه ترامپ گامی در میدان نفت به جلو بردارد. ترامپ نیز به وضوح از تمایل خود برای کاهش قیمت‌ها سخن گفته است.

بیشتر بخوانید :  حجم صادرات به هیچ وجه قابل قبول نیست/ استانهای مرزی فعال شوند

  زمانِ زهرکش

تقریبا در همان زمانی که قرار است تاثیر نیش کاهش تولید اوپک بر کالبد بازار حس شود، فصل کاهش تقاضا، یعنی بهار، آغاز می‌شود. بهار همان زمانی است که بسیاری از پالایشگاه‌ها در جهان وارد فاز نگهداری و تعمیرات می‌شوند و به همین دلیل هم تقاضای آنها به‌شدت کاهش می‌یابد. تاثیر این تلاقی زمانی می‌تواند به واسطه هر پستی و بلندی جنگ‌تجاری میان چین و امریکا افزایش یابد.

عامل مهم دیگر، تولید نفت در امریکاست که سودای آرامش ندارد. تصمیم اوپک برای کاهش تولید «هدیه سال نو» به تولیدکنندگان نفت شیل بود که در حال تنظیم دخل و خرج خود برای سال ۲۰۱۹ هستند. تحلیلگران انتظار دارند که رشد کنونی بخش نفت در سال آینده و بعد از آن نیز افزایش یابد. همچنین تحلیل‌ها از این حکایت دارد که تولید در امریکا نیز مرز ۱۲ میلیون بشکه در روز را در سال ۲۰۱۹ رد کند.

اما بخش نفتی امریکا نیز از گزند قیمت‌های پایین در امان نخواهند ماند ولی نباید از یاد برد که این صنعت به نسبت به چند سال پیش، بسیار کارایی بالاتری را دارد. تازه در همان زمان نیز شیل توانست از جنگ قیمتی که اوپک به راه انداخته بود جان سالم به در ببرد.

در ایالات متحده نیز با وجود اینکه بسیاری از برنامه‌های پوشش ریسک در بهار منقضی می‌شوند، باز هم تعداد کمی از شرکت‌های نفتی خود را در برابر کاهش قیمت در سال ۲۰۱۹ «هج» کرده‌اند. اما انتظار می‌رود که تولیدکنندگان طرح رشد خود را حتی با بستن بودجه خود با نفت وست‌تگزاس‌اینترمدییت در محدوده قیمت محافظه‌کارانه ۵۰ تا ۶۰ دلار در هر بشکه، حفظ کنند.

برخی در حوزه نفت امریکا در حال برانداز کردن ایده افزایش سرمایه‌گذاری به امید کامل شدن خط‌لوله و زیرساخت لازم برای انتقال مقدار شیل بیشتری از حوضچه پرمین به خلیج‌مکزیک هستند. مشکل خط لوله عاملی بوده که در مسیر سرازیر شدن نفت بیشتری از غول‌حوضچه نفتی شیل سنگ‌اندازی می‌کرده است. البته باید این را در نظر داشت که تاثیر نوسان قیمتی بر بودجه شرکت‌های نفتی تا مدتی خود را در قالب ارقام تولید نشان نمی‌دهد. از همین رو هم بایدانتظار داشتا در سال ۲۰۱۹ نیز میزان تولید شیل خار چشم اوپک باقی بماند.

بیشتر بخوانید :  نبود جوجه مرغ را گران کرد

حال باید به این پرسش پاسخ داد که میزان کاهش اوپک تا چه میزان به خطا رفته است؟ به عقیده من، این کارتل نفتی باید سطح کاهش خود را به ۲ میلیون بشکه در روز می‌رساند تا بتواند عرضه و تقاضا را در سال آتی به توازن برساند. عوامل سیاسی و اقتصادی بسیاری هستند که بر موازنه عرضه و تقاضا در بازار تاثیر گذازند. حتی با فرض التزام ۱۰۰ درصد طرفین قرارداد وین به سهمیه‌های کاهش تولید، هنوز خطر ایجاد مازاد عرضه‌ای به میزان ۷۰۰ هزار بشکه در روز بر بازار حکم‌فرماست. همین‌که کاهش شدید و غیرمنتظره تولید در کانادا و لیبی نتوانسته قیمت‌ها را آنچنان تکان دهد، به خوبی مبین فضای حاکم بر بازار است.

  آینده سخت‌تر برای اوپک

روز جمعه، آژانس بین‌المللی انرژی برآوردهای خود از تولید نفت کشورهای غیر اوپک در نیمه اول سال آتی را به میزان ۶۰۰ هزار بشکه در روز کاهش داد که این امر نشان‌دهنده اثر کاهش تولید در کانادا و کاهش‌های برنامه‌ریزی شده در تولید نفت دریای شمال است. این امر خبر خوشی برای اوپک خواهد بود که به دنبال کاهش میزان ذخایر مازاد در جهان است. اما حتی همین برآورد تصحیح شده آژانس نیز با این جمله همراه بود که «تنها زمان می‌تواند میزان تاثیرگذاری توافق جدید تولید را مشخص کند».

اکنون ممکن است زمستان باشد، اما خرس‌ها، کلمه‌ای که به محافظه‌کاران در بازار اطلاق می‌شود، در خواب زمستانی نیستند. در نگاه معامله‌گران، توافق کاهش تولید اوپک تنها اندکی اوضاع را نسبت به بدترین سناریوهای ممکن در بازار بهتر می‌کند. در ماه آوریل، کارتل نفتی اوپک در شرایطی به مراتب دشوارتر قرار است نتایج توافق را مورد بررسی قرار دهد. دو سوال مهم به سختی شرایط آتی کمک می‌کند: آیا قیمت‌ها تا آن زمان افت بیشتری را تجربه می‌کنند و اینکه با در نظر گرفتن شکاف‌ها در اوپک، آیا این سازمان می‌تواند برای تغییر در بازار اقدام دیگری انجام دهد.

 

تعادل

[ad_2]

منتظر امتیاز شما هستیم😅

مدیر سایتمشاهده نوشته ها

support

ما در گروه تجاری ققنوس کلیه خدمات بازرگانی اعم از حمل و نقل بین المللی،ترخیص کالا، خرید و تامین و مشاوره بازرگانی را به صورت 0 تا 100 به مشتریان خود ارائه میدهیم

اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها