[ad_1]
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از صدا و سیما، محمدحسین ابوالفتحی با تاکید بر ضرورت همخوانی فرش دستباف ایرانی با دکوراسیون و مبلمان ایرانی گفت: با توجه به اینکه هر روز علم پیشرفت میکند و هنر نیز به موازات آن رشد مییابد، دکوراسیون داخلی نیز با تحولات بسیاری مواجه بوده و طرحها و رنگها با تحول روبرو شده اند؛ در حالیکه متاسفانه در زمینه فرش دستباف، این هنر-صنعت اصلی ایرانی، سرعت تحولات بسیار کند بوده و طرحها و نقشهها همچنان مربوط به ۱۰۰ سال پیش است.
وی افزود: در ۵۰ سال اخیر، اتفاقات زیادی در دکوراسیون رخ داده و روز به روز تغییرات زیادی انجام شده است؛ به همین خاطر برای اولین بار در ایران تلاش شده تا نقشه ها و طرحهای فرش دستباف ایرانی با دکوراسیون داخلی همخوان شود؛ به همین خاطر طراحی فرش دستباف ایرانی به روز شد و همخوان با مبلمان و پرده ایرانی، در طرح، رنگ و نقشه پیش رفت.
ابوالفتحی تصریح کرد: در این حال تولید مبلمان نیز به سمت سنت های ایرانی سوق داده شده و این دو با هم تلفیق و همخوان شدهاند تا بتوان علاوه بر اینکه نسبت به سنت پایبند باشیم، و نسبت به مدرنیته نیز عقب نمانیم؛ به همین دلیل در مبلها تغییرات به صورت مدرن- کلاسیک صورت گرفته و در فرش نیز این اتفاق رخ داده و تلاش شده که فرش دستباف ایرانی را با طراحی روز ایرانی و متناسب با مبلمان و رنگ آمیزی پارچه آن تطبیق دهیم.
به گفته وی، این کار برای اولین بار در ایران صورت گرفته؛ چراکه باید متناسب با فرهنگ هایی که وجود دارد؛ تامین بازار نیز صورت گیرد؛ در عین حال اگر بخواهیم نگاه ما یک نگاه صادراتی و فراملی باشد، قطعا باید فرهنگ های سایر کشورها را در نظر داشته باشیم.
ابوالفتحی اظهار داشت: بسیاری از مردم دنیا فرش دستباف ایرانی را دوست دارند، اما نمی توانند از آن در دکوراسیون منزل خود استفاده نمایند، چراکه به لحاظ رنگ با دکور آنها همخوانی ندارد، بنابراین اگر بخاهیم در مجامع بین المللی وارد شده و بازارهای جهانی را فتح کنیم، باید فرش دستباف را هم متناسب با این موضوع تغییر دهیم. عضو اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان گفت: تمام تلاش ما این است که بتوانیم صادرات فرش دستباف ایرانی را هم در کنار صادرات مبلمان، رونق داده و متناسب با بازارهای جهانی، تولیدات را انجام دهیم.
بنابر این گزارش؛ فرش دستباف ایران که محصولی هنری و اقتصادی محسوب می شود به ۸۰ کشور از جمله المان و ایتالیا از قاره اروپا، لبنان و کویت و قطر از خاورمیانه، ژاپن و چین از شرق اسیا صادر می شود و همچنان نقش راهبری در بازارهای بین المللی دارد.
فرش دستباف ایرانی چون عصاره تمدن انسانی و هنری تاریخی است در منظر همه جهانیان فقط به نام ایران شناخته می شود و هیچ کس توان رقابت ندارد و حتی چین هم به مشتری خوب تبدیل شده است.
طبق روایات شاهنامه فردوسی، آغاز فرشبافی، رشتن و بافتن به زمان تهمورث یعنی زمان پیشدادیان باز میگردد. در تاریخ طبری از فرشهایی که با مو و پشم حیوانات در این دوره بافته شده سخن رفته است.
قدیمی ترین نشانه از هنر قالیبافی به عصر مفرغ باز میگردد این نشانه یک کارد قالیبافی است که از گورهای عهد مفرغ ترکمنستان و شمال ایران یافت شده است. در شهر سوخته (دشت سیستان ـ جنوب شرقی ایران) نیز فرشهای حصیری و پارچه و ابزارهای بافندگی به دست آمده که متعلق به ۲۸۰۰-۲۵۰۰ پیش از میلاد است. در دوره هخامنشیان، به نقل از گزنفون، شهر کهن ساردیس به قالیهای گرهباف خود فخر میکرده که به نقشهای حاشیه و هیکلهای مردان و شیردالهای افسانهای آراسته بوده است.
کهن ترین قالیها به ترتیب: قالی کشف شده در نقش برجسته کاخ نینوا، فرش پازیریک از پنجمین گور اقوام سکایی، تکه فرش قومس (دوران ساسانیان)، فرش آناتولی (۱۳-۱۴م) .
از دوره اشکانیان تنها میتوان به فرش مقبره لوکان چین اشاره کرد که به عقیده پژوهشگران پشم آن از قفقاز (که در ان زمان متعلق به ایران بود) است. از دوره ساسانیان نیز تکه فرش قومس و فرش تاریخی و جواهرنشان بهارستان که در تالار بار عام کاخ تیسفون گسترده بوده و پس از حمله اعراب به عنوان غنیمت تقسیم شده است.
در قرون اولیه هجری پس از نفوذ اسلام طرح فرشها، به سبب منع شبیهسازی و زینت، تغییر کرد امّا در زمان خلفای عباسی که تجملگرایی و قصرهای پر زرق و برق رواج یافت بافت اینگونه فرشها نیز رونق گرفت. از دوره سلجوقی نیز تکه فرشی با نقوش هندسی در موزه اوقاف استانبول نگهداری میشود.
سفرنامه ابن بطوطه از دوره ایلخانان به فرشهای عظیم و گرانبهای کاخ غازانخان و فرشهای حرم امام رضا (ع) در مشهد اشاره کرده است.
در دوره تیموریان از کارگاههای بزرگ قالیبافی سبزوار سخن رفته است و استفاده از مینیاتور در نقشه فرشها توسط نگارگران چیرهدست.
[ad_2]
Source link